Münster Marathon

Begin september was het eindelijk zover: de Münster Marathon! Na vele trainingsuren, taperen en koolhydraten stapelen vertrokken we zaterdag 7 september richting Münster om het startnummer op te halen en de stad te verkennen. Zo’n laatste dag voor de marathon wil je natuurlijk niet te veel stappen maken, dus we waren al snel jaloers op de vele mensen op de elektrische stepjes die in de stad voorbij rijden.

De dag van de marathon begon met pannenkoeken (mijn favoriete marathon ontbijt) en zenuwen. De weersomstandigheden waren perfect: het was droog, niet te warm en niet te koud. De start van de marathon was in de buurt van ons hotel. Van de vorige keer dat ik deze marathon liep wist ik nog dat de startvakken niet druk zijn. Hierdoor konden we lang in het hotel blijven en kwamen we een kwartiertje voor de start in het startvak aan. Voor we het wisten klonk het startschot. Een magisch moment wanneer het hele startvak in beweging komt en begint aan de eerste meters van de marathon.

Het eerste gedeelte van het parcours ging door de stad. Goed opletten, want die kinderkopjes zijn nog best een uitdaging, maar vooral genieten van de stad en de omgeving. Langs het parcours was van alles te zien. Bandjes, dj’s, cheerleaders, steltenlopers en een fantastisch publiek. Overal stonden mensen te klappen en te juichen.

Na de stad liepen we tussen de weilanden, afgewisseld met gezellige dorpjes, om vervolgens weer richting de stad te gaan. Al vanaf kilometer 33 had ik last van de man met de hamer (waarom vind ik dit ook alweer zo leuk?), dus ik was blij toen ik merkte dat we weer in de stad kwamen. Het publiek werkte aanstekelijk waardoor de laatste kilometers weer wat sneller leken te gaan. Als de vrolijke vlaggetjes van de Prinzipalmarkt in beeld komen, weet je dat je er echt bijna bent. Wat een fijn gevoel om na 42,195 kilometer de finish over te lopen en de medaille om te krijgen! Zoals het bord langs het parcours zegt:

You are no longer a runner, YOU are a marathoner.